Waarom werken we eigenlijk?

Waarom werken we eigenlijk?

10 redenen om toch maar je bed uit te komen

De zomervakantie is voor velen een heerlijke periode. We gaan weg in eigen land of ver daarbuiten. Een nieuwe omgeving zien, andere mensen leren kennen, en tijd nemen voor jezelf en elkaar. Zo’n vakantieperiode betekent ook loskomen van de dagelijkse routine en werkzaamheden. En afstand nemen helpt om te reflecteren op waar je nu de hele dag mee bezig bent. Je kijkt terug op de afgelopen maanden, waar je nu staat, en wat de komende maanden gaan brengen.

Eén vraag…

Voor mij helpt het om in dat geval wat artikelen, blogs en boeken te lezen. Nieuwe ideeën, inzichten maar ook vragen borrelen dan vanzelf op. Een dun boekje met op de kaft de titel ‘waarom we werken’ inspireerde mij tot het schrijven van deze blog. De auteur Barry Schwartz laat namelijk zien dat op deze simpele vraag het antwoord niet eenduidig is.

…meerdere antwoorden

Het meest voor de hand liggende antwoord is dat we dat doen om geld te verdienen. Of, zoals mijn buurman laatst zei, “om de hypotheek te betalen”. Toch is dat niet het enige antwoord. Want als we zeggen dat iemand ‘het alleen voor het geld doet’ is dat niet alleen een beschrijving, maar ook een waardeoordeel.
Bij het verder doorspreken over deze vraag worden er allerlei andere redenen genoemd om ’s ochtends toch maar uit bed te springen in plaats van te blijven liggen. Want we:

• zijn betrokken bij ons werk
• ontlenen er plezier aan
• dragen er verantwoordelijkheid voor
• ervaren autonomie en handelingsvrijheid
• vergroten ons vakmanschap en deskundigheid
• leren iets nieuws
• ontwikkelen ons als mens
• ervaren sociale betrokkenheid en waarderen de interactie met collega’s en klanten
• vinden ons werk zinvol
• maken het leven van andere mensen beter

It takes two to tango

Kortom, een variëteit aan redenen om aan het werk te zijn en ook hoe mensen over hun werk denken. In zijn boek noemt Barry Schwartz daarvoor 2 verklaringen:

1. Hoe je zelf in elkaar steekt: wat is je attitude, hoe sta je in het leven?
2. Het soort werk dat je doet: handelingsvrijheid, betrokkenheid en zingeving worden dan als positieve punten genoemd.

Genoemde verklaringen laten wat mij betreft zien dat het een inspanning van zowel werknemer als werkgever vraagt om van werk ook ‘goed werk’ te maken. Is er bijvoorbeeld de mogelijkheid om aan job crafting te doen, ofwel het zelf sleutelen aan je werk zodat dit beter aansluit bij de kwaliteiten die je hebt? En pak je die kansen als ze zich voordoen? Durf je als manager de drang naar controle te onderdrukken en stimuleer je medewerkers om zelfstandig te werken en een klimaat te scheppen waarin leren het uitgangspunt is?
Aan deze vragen ligt een diepere vraag ten grondslag: wat is het mensbeeld wat je van de ander hebt? En hoe kijk je naar jezelf? Wat heb je nodig om te komen tot betrokkenheid en bevlogenheid op de werkvloer? Zodat je je werk naar beste vermogen uitvoert, zelfs een stapje verder gaat dan de arbeidsvoorwaarden, ook als niemand op je let en je er zelf niet direct voordeel bij hebt.

Uit en thuis

Om tot een afronding van deze blog te komen keer ik terug naar de vraag in de titel van deze blog. Ook bij mij thuis wordt deze vraag nogal eens gesteld, gevolgd door een diepe zucht. Als dertigers met twee jonge kinderen, een rijk sociaal netwerk, een gevulde werkweek en een studie voelen we ons ook wel eens in de ratrace van het leven zitten. Om de paar maanden komt dit onderwerp dan ook wel aan bod en bepalen we met elkaar waar onze prioriteiten nu echt liggen. Zodat we ons zowel op het werk als thuis betrokken voelen en daar naar handelen. En eerlijk kunnen antwoorden op de vraag van mijn 4-jarige dochter: “papa, vind je dat werken nu echt leuk?”

—– —– —–

Dit artikel is geschreven door Arjan, sinds 2009 met veel voldoening werkzaam bij Profource. Momenteel is hij financial controller bij de Centrale Vastgoedorganisatie van de Gemeente Den Haag. In september 2017 is hij gestart met het 2e jaar van de postgraduate opleiding Certified Public Controller aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.

Lees ook Arjans eerdere blogs over het werk van een controller en persoonlijke ontwikkeling.