Een goede ontwikkelomgeving
Profource is een dienstverlenende kennispartner, een Oracle-autoriteit met bijna 300 betrokken professionals. Vanuit onze specialistische kennis en ruime ervaring adviseren en ondersteunen wij bij het optimaal inrichten, beheren en gebruiken van Oracle Applicaties. Onze medewerkers vertellen graag hoe zij onze klanten hierbij adviseren en wat hen bezighoudt.
—– —– —–
“We zijn continu op zoek naar manieren om onszelf te verbeteren”. Op de ‘werken bij’ pagina geeft Profource aan dit belangrijk te vinden. Als kritische professional stel ik daar graag wat vragen bij: waaruit blijkt dat dan? Kun je daar voorbeelden van geven? En waarin maken jullie dan het verschil? Wie de vragen stelt, mag ze in dit geval ook beantwoorden. In dit blog geef ik namelijk een inkijkje in de wijze waarop Profource ontwikkeling van medewerkers stimuleert, en hoe ik daar zelf een rol in speel.
Goalsetting
Binnen Profource is het gebruikelijk om jaarlijks een persoonlijk ontwikkelplan op te stellen. In voorgaande jaren deden we dat in een vertrouwd format in Word, maar anno 2016 doen we dat zoals het hoort – volledig in the cloud. Met de bijbehorende terminologie, want we spreken inmiddels van goalsetting. Los van de wijze waarop het gebeurt, is het beschrijven van doelen vooral bedoeld om je eigen toekomstvisie te vertalen naar concrete acties. Anders blijft het bij mooie woorden, en is er het risico dat ‘de waan van elke dag’ de agenda bepaald.
Eén van de doelen voor dit jaar heb ik gelabeld als ‘professionalisering’. Als onderdeel daarvan heb ik in de afgelopen maanden diverse trainingsavonden gevolgd. Binnen Profource wordt dat goed gefaciliteerd door middel van een organisatiebreed opleidingsplan. Een scala aan onderwerpen komt daarin aan bod en dat wordt ook actief aangeboden via avonden waarop je jezelf kunt intekenen.
Een tweetal trainingen licht ik hieronder toe.
[1] Masterclass Presenteren
Tijdens deze avond nam collega Erik Dolleman ons mee in zijn zoektocht naar effectief presenteren. Dus niet zozeer dat je het op een leuke manier doet, maar vooral dat je spreekt met impact. Een belangrijke richtingwijzer in die zoektocht bleek het boek Verbaal Meesterschap te zijn. Met onderwerpen als de hyperbutler, een rode bloemkool, luisterblindheid, koningsgedrag en sprekerspijn werd de aandacht goed vastgehouden. Belangrijk feitje dat ik heb meegenomen uit die training is dat je toehoorders circa 5 dingen onthouden. En dat is bar weinig als je bedenkt dat een gemiddelde presentatie zomaar een half uur kan duren. Om die impact te vergroten een drietal keypoints:
- Wees duidelijk: als ze je niet begrijpen kunnen ze het nooit met je eens zijn.
- Houd de aandacht vast: varieer, visualiseer en presenteer om die aandachtscurve te verlengen.
- Denk aan jezelf: men verwacht dat je een autoriteit bent, dus straal dat ook uit.
[2] Time Management
Net als vele anderen worstel ook ik met de werk/privé balans. Zo is de werkdag vaak te kort om al datgene wat gedaan moet worden ook af te ronden. Hoe krijg ik daar nu grip op? En van welke tips kan ik leren om dat toe te passen in mijn eigen leven? Met deze vragen heb ik, samen met enkele collega’s, een training timemanagement gevolgd.
Na enkele weken kan ik wel stellen dat het een zeer nuttige avond is geweest. Het toepassen van verschillende handigheidjes geven mij veel meer rust tijdens het werk, waardoor het gejaagde gevoel naar de achtergrond is gedreven. Nuttige tips:
- Ik start de dag met een blok van 15 minuten in de agenda. Daarin bepaal ik wat er die dag gedaan moet worden, welke voorbereidingen ik wil doen voor overleggen en hoeveel emails ik wil afwikkelen. Dus niet direct de inhoud in, maar eerst een planning maken.
- De email notificaties heb ik uitgezet, en ik plan zelf 3 momenten in op de dag om ze af te wikkelen.
- WhatsApp’jes, privé emails, etc. lees ik alleen tussen de middag en na werktijd.
- Ik zet minimaal een week van te voren diverse tijdsblokken in mijn agenda om belangrijke, maar niet urgente zaken uit te werken.
Conclusie
Het volgen van trainingen is geen doel op zich. Eén van de trainers stelde dat nogal scherp door zijn avond te beginnen met de uitspraak: “In deze training leer je niks”. Dat leren gebeurt pas door het uit te proberen en toe te passen in je dagelijkse werk en leven. Met vallen en opstaan. Ik deel die ervaringen graag met anderen, zodat ook zij hun voordeel daarmee kunnen doen. Want “groeien is een kwetsbaar proces”, zoals Stephen Covey beschreef in zijn bestseller. En dan is het extra fijn als je collega’s om je heen hebt die elkaar daarin stimuleren en ondersteunen.
—– —– —–
Dit artikel is geschreven door Arjan, sinds 2009 werkzaam bij Profource. Sinds enige tijd vervult hij een opdracht als clustercontroller bij het shared service center van de Gemeente Den Haag. Daarnaast is hij per september 2016 gestart met de postgraduate opleiding Certified Public Controller aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.
Lees ook Arjans eerdere blogs: Profource Blog (32) – Cijfers liegen niet en Profource Blog (15) – Back to the basics
